Fotocredit: Bertus van den Oosterkamp
Zaterdag 24 mei stond bij VIOS in het teken van afscheid. Voor de wedstrijd werd, in het bijzijn van de familie Vosselman, een in memoriam uitgesproken voor de overleden Wijnand Vosselman. Een indrukwekkend moment, waarbij werd stilgestaan bij wat Wijnand, samen met Bep, voor de club heeft betekend. Nadat er een minuut stilte werd gehouden, floot de scheidsrechter voor het begin van de laatste competitiewedstrijd van dit seizoen. Met S.V. ’t Harde als tegenstander. Een wedstrijd waar beide ploegen nog iets hadden om voor te spelen. En de laatste wedstrijd onder leiding van trainer Maikel Amzand, die na 13 seizoenen afscheid neemt.
Voor ’t Harde betekent winst nacompetitie voor promotie, maar verlies nacompetitie om degradatie te voorkomen. Voor VIOS kan winst betekenen dat de periodetitel van ’t Harde wordt overgenomen en er dus nog een toetje in het verschiet zit. Dit is wel afhankelijk van andere uitslagen in de competitie.
VIOS start de wedstrijd goed. Al na 4 minuten staat de 1 – 0 op het scorebord. Jaron Dijksterhuis weet de bal links naast de keeper te schuiven en opent daarmee de score. 8 minuten later is ’t Harde dichtbij de gelijkmaker als de bal op de VIOS-paal belandt. Het spel golft wat heen en weer, waarbij VIOS bij vlagen mooi voetbal laat zien. VIOS-keeper Michael Gerritsen wordt het in de eerste helft niet echt moeilijk gemaakt.
Net als in de eerste helft weet VIOS in de tweede helft al na 4 minuten het net weer te vinden. Het is Mehmet Ali Akalin die een corner neemt, waar de keeper van ’t Harde niet goed raad mee weet. De bal krult er bij de eerste paal via de keeper in. 2 – 0! Een klein kwartiertje later is het Dijksterhuis die zijn 2de van de middag weet te maken. Hij tikt de inzet van Julian Smit, die nog door de goalie van ’t Harde wordt gekeerd, attent in. 3 – 0! Met deze stand en de tussenstand bij Owios – Zeewolde, waar Owios met 1-0 achterstaat, is VIOS verzekerd van nacompetitie. In de 68ste minuut lijkt het mis te gaan als de bal nog op de VIOS-lat belandt. Gelukkig zonder gevolgen. Niet lang daarna kan Thymo Brouwer de genadeklap uitdelen. Helaas mist zijn inzet het doel. Ver in blessuretijd wordt een handsbal van Dennis Gerritsen, een opstuiterende bal tegen een hand die langs het lichaam is, heel zwaar bestraft met een penalty. Luuk Struik weet hier wel raad mee en zet de 3-1 op het scorebord. Voor VIOS helaas 1 doelpunt te veel tegen, waardoor de periode uiteindelijk net aan de neus voorbij gaat. Een zure appel, waar snel doorheen wordt gebeten.
Want nu duidelijk is dat dit echt de laatste wedstrijd van het seizoen was, is het tijd om afscheid te nemen. Afscheid van een aantal stafleden en spelers. Met mooie woorden worden Marc Leerkes, Thymo Brouwer, Dennis Gerritsen (uitgeroepen tot speler van het jaar), Jelle Rooijackers (14 jaar teammanager) en Maikel Amzand in het zonnetje gezet. Het is duidelijk dat deze mensen in de jaren dat ze zich bij en voor VIOS hebben ingezet een belangrijk onderdeel van de club zijn geworden. Er wordt wel eens gezegd dat voetbal de belangrijkste bijzaak van het leven is. Dat blijkt ook nu, want er kan teruggekeken worden op een mooie tijd samen, waaruit hechte vriendschappen zijn ontstaan. Vriendschappen die verder gaan dan de witte lijnen op het voetbalveld.
