Foto’s: Bertus v/d Oosterkamp
Op de kop af zestien weken nadat VIOS en Groen-Wit ’62 het seizoen vriendschappelijk openden, ontmoetten de beide elftallen elkaar in de tiende speelronde van de competitie. Hoewel de einduitslag – eveneens 2 – 0 – anders doet vermoeden, worstelde VIOS flink met zichzelf en de tegenstander. Het elftal had standaardsituaties en de klasse van Noah Tuasela nodig om de ploeg uit de Apeldoornse bloemkoolwijk van zich af te schudden.
Wanneer de spelers de grasmat in Vaassen betreden is het windstil en verwarmt een felle herfstzon aan een strakblauwe hemel de lijven van spelers en toeschouwers. Kaiserwetter. Hoofdtrainer Thomas Prins heeft in het herfstzonnetje bedacht het gemis van basisspelers Mehmet Ali Akalin (geschorst) en Sem Oerlemans (geblesseerd) op te kunnen vangen door Maurits Visch op het middenveld en Jaron Dijksterhuis op de flanken een basisplaats te gunnen. Om ruimte te maken voor Dijksterhuis verhuist duizenddingendoekje Noah Tuasela naar rechtsbuiten.
Als graag geziene gast Martin van de Brug de wedstrijd even na 14:00 in gang blaast, wordt snel duidelijk dat de mannen van Marcel Vink vanuit hun defensieve stellingen in eerste instantie de kat uit de boom kijken. VIOS verplaatst de bal gedisciplineerd van kant naar kant in de hoop de vrije man te vinden. Als dat niet lukt en Groen-Wit ruimte krijgt, wordt Daniël Krosse als eerste doelman getest. Een schot van Aaron van Leer is een makkelijke prooi voor de VIOS-goalie en tegelijkertijd een signaal voor de trainer van Groen-Wit dat het krachtsverschil vandaag wellicht kleiner is dan de ranglijst doet vermoeden.
Als het spelbeeld meer in balans raakt en de ploegen uit Vaassen en Apeldoorn kansarme aanvalspogingen afwisselen, raakt met name de hoofdtrainer van VIOS Vaassen zienderogen onrustiger. Prins heeft zijn handen vol aan het instrueren van deze en gene. Het zweet staat in die fase op de verkeerde rug, zo luidt het onderwijscliché. De toeschouwers zien intussen een rommelig voetbalgevecht zonder bovenliggende partij.
De inspanningen van dirigent Prins lijken in de laatste fase van de eerste helft hun vruchten af te werpen als VIOS weer wat sterker wordt en Levi Tuasela een levensgrote kopkans krijgt. Zijn inzet sterft echter in schoonheid door een katachtige reflex van Steven Koopmans. Slechter nieuws is het van pijn vertrokken gezicht van Jasper Verstraten. De nestor van VIOS I moet zich nog voor de thee met een enkelblessure laten vervangen door jonge hond Ruben Mensink.
Met Mensink in de ploeg krijgt VIOS op de valreep nog een strafschop in het eerste bedrijf. Charges in het strafschopgebied op achtereenvolgens Kristiaan Bax en Jaron Dijksterhuis zijn voor scheidsrechter Van de Brug voldoende om de bal op de stip te leggen. Noah Tuasela kiest in een ander doel voor dezelfde hoek als tegen AGOVV en zet zijn ploeg niet geheel onverdiend op een 1 – 0 voorsprong.
Terwijl de toeschouwers zich in de warmte van de kantine aan een gehaktbal tegoed doen verzorgt Thomas Prins in het kleedlokaal een interactief hoorcollege om zijn ploeg klaar te stomen voor een betere tweede helft. Toeval of niet, VIOS komt beter uit de kleedkamer en is al snel gevaarlijk: op topsnelheid laat Ruben Mensink zijn tegenstanders zijn hielen zien om vervolgens de bal maar net langs de verkeerde kant van de paal te schuiven.
Bij de volgende aanvalspoging wordt Kristiaan Bax van zijn sokken gelopen en krijgt VIOS een vrije trap op een gunstige positie. Terwijl Koopmans zijn muur prepareert en de gebroeders Tuasela bij de bal in vergadering zijn, klimt de hartslag van menig toeschouwer. Zou het? Ja: de
inzet van Noah Tuasela scheert over de muur en valt op schitterende wijze in de kruising binnen. Zelfs assistent-trainer en voormalig specialist Jelle Pol is danig onder de indruk. Met zijn tweede en mooiste van de middag lijkt Tuasela de wedstrijd na een uur spelen in het slot te hebben gegooid en zich bovendien te verzekeren van een uitverkiezing tot man van de wedstrijd.
In de fase na de 2 – 0 gaat Groen-Wit fysieker en meer va-banque spelen. Het is voor VIOS vrouwen en kinderen eerst in de hoop dat de verdedigende linie heel en de aansluitingstreffer uit blijft. Groen-Wit kan in de buurt van de vijandelijke 16 echter geen vuist maken. Sterker nog: de grootste kansen zijn ook nu voor VIOS, maar sloper Jaron Dijksterhuis komt met zijn passen niet lekker uit en Noah Tuasela heeft van grote afstand zijn vizier niet helemaal op scherp staan.
VIOS verzuimt het na deze Apeldoornse opleving professioneel uit te spelen. Door op kansrijke posities vrije trappen weg te geven spelen de Vaassenaren Groen-Wit in de kaart, maar Daniël Krosse hoeft niet serieus in actie te komen bij de daaropvolgende vuurpijlen van Kevin Oude Kotte. Scheidsrechter Van de Brug gelooft het dan wel en blaast de wedstrijd de geschiedenisboeken en de toeschouwer het feestgedruis in.
Na afloop blijken de meeste hoogvliegers in de derde klasse M hun werk keurig te hebben gedaan. Zodoende verandert er in de bovenste regionen niet veel en blijft VIOS fier aan kop, maar voelt het de hete adem van Robur et Velocitas nog altijd in de nek. Of VIOS ook als koploper de winterstop in mag, zal volgende week blijken als het team op bezoek bij het sterke Teuge SP het kalenderjaar afsluit.
