Vaassen heeft nu ook eindelijk een klompenpad en deze is vrijdag officieel geopend. Dus klompen aan en lopen maar. Dus hebben wij gelijk onze klompen aangetrokken en zijn op pad gegaan. Al had niet iedereen nog een paar klompen thuis staan. Dus moesten we eerst nog op zoek naar een paar houten klompen. Gelukkig zit Erik dicht bij. En bij de Welkoop in Vaassen een paar houten klompen gekocht.
Wil je weten hoe klompen worden gemaakt. We kwamen dit filmfragment nog tegen uit het bioscoopjournaal van 2 september 1925 over de klompenmakerij van Baas Riphagen in Oene. Daar kan je zien hoe klompen op traditionele wijze worden gemaakt. (met dank aan Wikipedia)
En nu op naar de parkeerplaats voor kasteel de Cannenburgh. Want daar begint de aanlooproute van het Nijbeeksemolenpad. Daar moet je gelijk de keuze maken. Ga je beginnen bij de Emmalaan of de Laarseweg? En loop je het klompenpad met of tegen de klok in. Keuzes, keuzes, keuzes. Want dit klompenpad kan je in beide richtingen lopen. Gekozen om via het kersendijkje naar de Prins Bernhardlaan te lopen. En daarna, op het kruispunt, de Laarseweg in te lopen om het klompenpad te starten.
Hierdoor kwamen we al snel de Nijmolensebeek tegen. Wat bij deze beek gelijk opvalt is dat het water behoorlijk bruin van kleur is. En dat komt omdat er in het water van deze beek veel ijzer zit. En zo lopen we al wandelend langs een aantal weilanden en boerderijen. En komen we ook langs een oud kerkgebouw. Dat voormalig kerkgebouw is overigens jaren geleden naar Vaassen overgebracht, door de bewoners van ’t Loar. En is daar opnieuw opgebouwd en beter bekend als de Loarkit.
Verder lopend kwamen we in een bosgebied aan. En daar werd het klompenpad ineens erg smal. En als je goed oplet zie je ineens rechts en links een grafheuvel liggen. Bij deze grafheuvels zitten ook twee kokers in de grond. Deze kan je omhoog halen. Waardoor je replica’s van voorwerpen vind, die daar zijn aangetroffen bij opgravingen.
Een paar afslagen verder lopen we over de Issendoornweg en daar nemen we ook afscheid van de Nijmolensebeek. Want hier zit de spreng waar deze beek begint. En we komen bij de Cannenburgherweg uit. Om daar weer het bos in te gaan. Maar als het klompenpad even een stukje negeert en doorloopt, kom je langs een wandelrustpunt waar een waterkoker en een Senseo klaar staan en je even kan uitrusten. Niet vergeten om ook netjes af te rekenen!
Dit bos was vroeger was dit ook de plek waar twee scoutinggroepen zaten. De Margriet van Rossumgroep en de Kapelaan van Oostengroep. De issendoorngroep zit hier nu nog wel, maar deze hebben helaas geen jeugdleden meer. Maar voor ons een bekend terrein. Midden in dit bosgebied ligt een ven een daar lopen we met een boog omheen.
We steken daarna de Gortelseweg over steken en gaan via de Niersenseweg richting de motketel. Op de motketel zelf komen we helaas net niet. Dus als je wat sprengen wilt zien moet je de Niersenseweg iets verder aflopen. We gaan nu kort de Hartense Molenbeek volgen. Het valt gelijk op dat de Hartense Molenbeek een stukje hoger ligt. Vroeger werd daar volop gebruik van gemaakt. De dijk werd soms doorgestoken, zodat dijkgraven in opleiding konden leren hoe ze met een doorgebroken dijk moesten omgaan.
Even later komen we de Rode Beek tegen. En als we dan op de Emmalaan lopen zien we ter hoogte van Camping de Helfterkamp ineens de twee beken naast elkaar lopen. De Nieuwe Beek is er bij gekomen. Wel gescheiden door een houten afscheiding. Als je goed kijkt zie je ook het verschil tussen deze 2 beken. De ene beek heeft schoon water en de andere wat bruiner water, Vroeger was het belangrijk om dit uit elkaar te houden. Het water uit de schone beek werd gebruikt door wasserijen. Het bruine ijzerhoudende water kon daar natuurlijk niet voor gebruikt worden.
En een klein stukje verder de andere kant van de weg waar deze twee beken lopen we ook weer langs de Hartense Molenbeek. De Hartense Molenbeek blijven we via een pad tussen de bomen langs de Prins Bernhardlaan volgen tot we weer bij het startpunt aankomen.
Onze tips
• We zijn altijd gewend om rechts van de weg borden tegen te komen. Maar omdat de route pijltjes vaak op bestaande palen zijn bevestigd. Zal je deze links en rechts van de weg aantreffen. Dus kijk goed bij elk kruispunt.
• Het klompenpad is 14 km lang. Om blaren te voorkomen kan je deze ook het beste lopen op goede stevige (wandel)schoenen of klompen, die je al hebt ingelopen.
• Dit klompenpad ligt buiten de bebouwde kom. En helaas zijn er ook weggebruikers die op sommige stukken vol gas (en te hard) rijden. Let op je eigen veiligheid en loop indien nodig achter elkaar ipv naast elkaar. Als je links van de weg loopt, zie je ook het tegemoet komend verkeer en daar kan je beter op reageren dan als het verkeer jou van achter inhaalt, als je aan de rechterkant loopt. Tijdens onze wandeling kwamen we ook nog een witte auto met de welbekende rood/blauwe striping tegen. En zij hadden vanwege een verkeersongeval een deel van de weg afgezet. Dus let op je eigen veiligheid.
• In tegenstelling tot de meeste klompenpaden, mag je bij deze route ook je hond mee laten wandelen. Wel moet de hond aan de lijn lopen.
• Neem voor onderweg ook tijd voor korte pauze. Neem dus ook wat eten en drinken mee.
• Klompenpaden zijn standaard niet geschikt voor kinderwagens of rolstoelen.
• Langs de route kom je ook nog langs een paar kramen tegen waar je oa echte honing, zelfgemaakte jam en andere goederen kan kopen. Het is handig om daarvoor ook wat contact geld mee te nemen. Ook loop je langs een boerderij waar je een baal of folie hooi kan komen. Een bolderkar kan dan erg handig zijn. Al is het misschien verstandig om daar later voor terug te komen. Want dat is een heel gesleep met dat hooi.
• In deze tijd van het jaar kan je ook paddenstoelen tegenkomen.
Je kan via de appstore of Google Play de klompenpaden app downloaden en zo via je telefoon de route lopen.
