“Onderbuikgevoel”
De publieke tribune bij de raadsvergadering op 25 januari jl., zat vol met omwonenden van Oranjeweg 72 te Emst. Op Oranjeweg 72 probeert namelijk de makelaar Tijmen Kroes uit Apeldoorn, een vergunning te krijgen voor de bouw van een 3 verdiepingen hotel met 90 kleine kamers, met een ontbijt ’faciliteit’ en geen restaurant en terras.
En de omwonenden van deze locatie hebben buikpijn.
Het was voor hen dan ook bijzonder ontluisterend om te ervaren en om te horen hoe diverse raadsleden, sommigen zelfs gniffelend, naar aanleiding van een motie om de gemeente af te dwingen aan te geven dat het hotel niet bedoeld is voor immigranten, geen enkele voeling blijken te hebben met deze buikpijn van omwonenden.
Drugspand
Het is op de beruchte locatie van het gesloten restaurant Schaveren, waarin, door zijn afgelegen en redelijk in de anonimiteit gehulde locatie, tijdenlang ongestoord een drugslaboratorium gehuisvest ongehinderd zijn productie kon doen.
Onder dit hotel, dat onder de toegestane recreatiebestemming valt, zou bij het huidige plan ook een parkeergarage komen, uitkomend op een druk bereden fietsroute.
Omdat de ontwikkelaar de omwonenden niet op de hoogte had gebracht van zijn voornemen, drong de gemeente bij deze daarop aan en jawel: twee weken voor deze raadsvergadering was er een bijeenkomst in het buurthuis in Emst.
Plan met gebreken
De grootste zaal van de Hezebrink in Emst zal mudjevol, achter de bar en in de keuken stonden omwonenden van de bedoelde locatie, in de gang stonden de mensen om maar niets te hoeven missen terwijl de ontwikkelaar aan het woord was.
En nu dus weer ‘volle bak’ bij deze gemeenteraadsvergadering op de 25e.
De bewoners zijn namelijk super bezorgd.
Bezorgd voor de vele mankementen in het plan, de onrealistische visie, het feit dat er geen restaurant is (in een hotel voor toeristen en/of omgeving in een recreatiebestemmingslocatie) en een veel te groot object in dit natuurgebied.
In de brief van de gemeente (gedateerd 13 december 2012 😊) “Informatie vergunningsaanvraag Oranjeweg 72, Emst, staat “een hotel voor recreatief verblijf”, maar geen restaurant, noch terras en ten opzichte van het aantal kamers, veel te weinig parkeerplaatsen.
Opvang vluchtelingen
In deze zelfde brief staat dat “in het voorjaar van 2023 de eigenaar heeft aangegeven open te staan voor opvang van vluchtelingen in het te realiseren hotel”.
90 Kamers, 3 personen per kamer, is 270 eventuele vluchtelingen.
Wij dragen opvang van vluchtelingen die een hel van een reis hebben gehad om hier te komen vanuit oorlogsgebied, een heel warm hart toe. Helaas laat de overheid zien, dat zij niet netjes met deze opvang om kunnen gaan. Waardoor mensen maanden en maandenlang, niets te doen hebben, in onzekerheid leven. De jongeren ploffen uit hun vel van energie en zoeken – logischerwijze – vertier en afleiding.
Aan de Oranjeweg is geen openbaar vervoer. Vluchtelingen hebben meestal geen auto. Dus waar zoek je je vertier? In de bossen en de heide rondom het hotel. Deze hotelgasten hebben geen geld voor restaurant etentjes, maar er is geen keuken, ook niet in de kamertjes.
Uitermate brandbaar gebied
De omgeving is een uitermate brandbaar gebied tijdens droogte. De grond is één groot vel perkamentpapier.
Pal achter dit restaurant en In deze directe omgeving ligt een landschapje met rond de 37 merendeels houten recreatiewoningen. Waarvan een aantal ook voor permanente bewoning. En overige woningen.
Eén smeulend peukje zet het gebied in no time in lichte laaie. Er zijn geen ontsnappingsmogelijkheden.
Waar is die risico analyse voor de omgeving rond het eventuele hotel?
Kortom: redenen genoeg om buikpijn te krijgen voor hen die vlak bij deze bouwplannen wonen en leven.
Grievende raadsleden
De omgeving juicht een kleiner hotel met restaurant van harte toe. Maar de buikpijn zit ‘m in het gatenkaasplan van de ontwikkelaar, de spreidingswet en het feit dat de ontwikkelaar (de gemeente noemt hem de “initiatiefnemer”) luid en duidelijk laat zien in de bouwplannen en laat weten dat hij opvang van asielzoekers niet uitsluit.
Overlast op verschillende fronten in de directe omgeving zal er zijn door deze plannen met dit hotel.
Hoe grievend voor de omwoners om dan van raadsleden te horen, dat de zorgen die onder deze motie liggen, slechts om een “onderbuikgevoel” gaat.
En hoe weinig vertrouwen blijft er voor de omwoners dan over dat de gemeente Epe hun zorgen ziet?
Y. van der Meer
