Je zou denken dat het herfst is, maar niks is minder waar. Een donderdag in januari die zelfs een beetje angst aanjaagt. Hier zit ik dan, thuis te werken. Ik ben er blij om, want nadat ik een smsje kreeg van NL-Alert (bel bij schade niet 112 en oh ja, het is code rood dus ga de weg niet op) ging het los.
Mijn netjes verankerde tuinset vloog door de tuin, de pruimenboom van de buurvrouw knakte en mijn oh zo mooie kast gemaakt van aardappelkistjes is een stapeltje hout geworden. Zo binnen twee flinke windvlagen. En dan heb ik het nog maar over mijn achtertuin.
Als ik voor het huis kijk zie ik de containers omliggen… en ze moeten nog geleegd worden. Best een angstig tafereel. Mijn lichten knipperen af en toe, de pijp van de afzuigkap knapt en buiten suist het, buldert het en zit ik met opgetrokken schouders te wachten op het volgende dat gaat barsten of buigen. Dit is alleen nog maar mijn tuin…. De rest van Vaassen zal er ook niet fraai bij liggen.
De foto’s zijn het stille bewijs! Ik zou zeggen, luister naar code rood dit keer. Het KNMI zat er niet naast. Het dondert, buldert en regent. Blijf maar lekker binnen.
Namens Vaassen Actief: Monique Zweekhorst
Foto’s: Désiré Lukkassen
